Yuhanna 10. Bölüm'de İsa kendisini "İyi Çoban" olarak tanıtır ve Yahudi din bilginleri ile yaptığı bir tartışmada "Ben ve Baba biriz" (Yuhanna 10:30) iddiasında bulunur.

İzleyicileri ve Yahudi din bilginleri İsa'nın Baba Tanrı ile eşitlik iddiasında bulunduğunu anladı. 31. ayette, "Yahudiler onu taşlamak için yerden tekrar taş aldılar." Neden? Çünkü Küfür, Yahudi Kanununa göre ölümle cezalandırılan bir suçtu. İsa, Kendisini neden öldürmeyi planladıklarını sorduğunda, "Şöyle yanıt verdiler: “Seni iyi işlerden ötürü değil, küfrettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun.”

(YUHANNA 10:33)

10. Bölüm 30-33'te şöyle okuyoruz:

"Ben ve Baba biriz.” Yahudi yetkililer O'nu taşlamak için yerden yine taş aldılar. İsa onlara, “Size Baba'dan kaynaklanan birçok iyi işler gösterdim” dedi. “Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?” Şöyle yanıt verdiler: “Seni iyi işlerden ötürü değil, küfrettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun.”

(YUHANNA 10:30‭-‬33)

Üniteryenler burada geçen "Ben ve Baba Biriz" ifadesinin ilahlık

manasına gelmediğini, Tek hedef, amaç, düşüncede birlik anlamına geldiğini ve Yahudiler'in her

zamanki gibi İsa'yı yanlış anladığını iddia ediyorlar. Ve referans olarak 1. Korintliler 3:6-8 ve Yuhanna 17:21-22 ayetlerini sunuyorlar.

Peki bu doğru mu?

Grekçe'de (Eski Yunanca) 'tek,bir' kelimesi eril (heis), cinssizdir (hen). Yani buradaki "Ben ve Baba biriz" ifadesi İsa ve Tanrı'nın aynı özden geldiklerini belirtir. Eğer üçüncü tekil şahıs olarak (heis) kullanılmış olsaydı. Baba ve Oğul arasında kişisel bir ayrım olmadan, tek kişi anlamına gelecekti. Dolayısıyla burada hedef, amaç ya da düşüncede birlik söz konusu değildir. İsa bizzat Tanrı ile aynı özden olduğunu söylemiştir.

Öte yandan referans gösterdikleri ayetlere bakalım:

1. Korintliler 3. bölüm 6. ve 8. ayetler:

"Tohumu ben ektim, Apollos suladı. Ama Tanrı büyüttü. Önemli olan, eken ya da sulayan değil, ekileni büyüten Tanrı'dır. Ekenle sulayanın değeri birdir. Her biri kendi emeğinin karşılığını alacaktır."

(1.KORİNTLİLER 3:6‭-‬8)

Burada geçen "değeri birdir" ifadesindeki kasıt ontolojik birlik değildir. Ama Yuhanna 10:30’da durum çok

farklı.

Yuhanna 10. Bölüm 28. ve 29. ayete bakalım:

"Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden

kapamaz. Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba’nın elinden

kapmaya kimsenin gücü yetmez. Ben ve Baba biriz."

Burada İma edilen şey ne? İsa burada "Ben Baba ile aynı

yetkiye ve güce sahibim" demiştir. İsa yaşam kaynağı olduğunu, Baba’nın ellerinin kendi elleriyle

aynı olduğunu söylüyor. Burada ontolojik bir argüman olduğunu görüyoruz. Burada İsa ile Tanrı'nın tek amaç değil, tek

doğa ve tek güç paylaştıklarını görüyoruz.

Bir diğer iddia:

Yuhanna 17:21-23'te İsa Tanrıdan aldığı yüceliği öğrencilerle paylaşıyor,

'Bizim gibi onlarda bir olsunlar' diyor. O zaman Üçlübirlikçilere göre biz de

Üçlübirliğin bir parçası mıyız?

Yanıt:

Kutsal Kitap yücelikten bahsederken iki tür yücelikten bahseder. Tanrı'ya özgü olan,

kimseyle paylaşmadığı kendi yüceliği, ve insanlara paylaştığı yüceliği, bu ikinci hususa

'Kutsal Ruh' diyebiliriz.

2. Korintliler 3:18'de şöyle söyler:

"Rab’bin yüceliğini görerek yücelik üstüne yücelikle O’na benzer

olmak üzere değiştiriliyoruz. Bu da Ruh olan Rab sayesinde oluyor."

Bu bölümde İsa’nın kendisine has, normal insandan farklı ezelden beri bir yüceliğe

sahip olduğunu görüyoruz. (Özellikle 5. ve 24. ayet): “Baba, dünya var olmadan

önce ben senin yanındayken sahip olduğum yücelikle şimdi beni yanında yücelt.”

“Benim yüceliğimi, bana verdiğin yüceliği görmelerini istiyorum.”

Ama bir de öğrencilerle paylaştığı bir yücelik görüyoruz: “Bana verdiğin yüceliği

onlara verdim." (22. ayet) 'Kutsal Ruh'.

Yuhanna 14-17 bölümleri arası aynı durumdan bahseder. Konu Kutsal Ruh merkezlidir.

"Baba, senin bende olduğun ve benim sende olduğum gibi, onlar da bizde

olsunlar. Öyle ki, bizim bir olduğumuz gibi (onlar) bir olsunlar."

Yuhanna 15’te İsa benzer bir şekilde asma örneği vermişti: "Ben gerçek asmayım, bende

kalırsanız bol meyve verirsiniz."

Mesihin, Baba’da olduğu gibi, Öğrenciler Mesih’te

kalırsa Kutsal Ruh'u tecrübe edecekler ve onlarda bir birlik olabilecekler. Bu birlikte dünyaya

verilecek en büyük tanıklık olacak. Sonuç olarak: İsa’nın açıklamaları öğrencileri ontolojik açıdan üçlübirliğin kendisine dahil etmiyor. Ama Kutsal Ruh ile olan

hayata dahil ediyor.

***

Yahudiler İsa’yı yanlış anladıysa neden İsa aksine bir şey demiyor ve ikinci kez taşlamak

istiyorlar?

Olası İtiraz: Ama İsa Yuhanna 10:34'te "Siz ilahlarsınız" demiyor mu? O zaman isa aslında

Tanrı olmadığını kast ediyor.

Yanıt: İsa Mezmur 82’yi alıntılıyor. Mezmurda Tanrı yetkilendirdiği yargıçları/önderleri

Tanrı olarak ifade ediyor, ancak aynı yargıçlar 6. ve 7. ayetlerde Tanrı'nın yargısına tabiler ve düşürülecekler.

Buradan İsa’nın Tanrı tarafından reddedildiğini mi sonuçlandırmamız lazım? 8. ayet:

"Tanrı kalkacak bütün ulusları yargılayacak..."

Yuhanna 10. Bölüme dönelim...

34. Ayet: "İsa şu karşılığı verdi: “Yasanızda, ‘Siz ilahlarsınız, dedim’ diye yazılı değil

mi?

35: "Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği kimseleri ilahlar diye adlandırır. Kutsal

Yazı da geçerliliğini yitirmez."

36: "Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi."

"Öyleyse ‘Tanrı’nın Oğlu’yum’

dediğim için bana nasıl ‘Küfrediyorsun’ dersiniz? "

37: "Eğer

Babam’ın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin.

38: "Ama yapıyorsam, bana iman

etmeseniz bile, yaptığım işlere iman edin. Öyle ki, Baba’nın bende, benim de Baba’da

olduğumu bilesiniz ve anlayasınız.”

İsa bariz bir şekilde kendisini bu ilah/yargıçlardan ayrı tutmakta, aslında kendisini Mezmurlar

82. bölümde yargılayan Tanrı'nın konumuna eşleştirmekte. Tanrı yargıçlara/ilahlara sözünü

gönderdi. Baba beni size gönderdi. Ama tanıklığımı reddediyorsunuz. Ben babadayım,

baba bende, ima ne? Ben/Baba sizi yargılayacak. Yani isa burada yine ilahlık iddiasında

bulunmakta. Hatta bunun için onu tekrardan taşlamak istiyorlar.

"Beni tanısaydınız, Babam'ı da tanırdınız. Artık O'nu tanıyorsunuz, O'nu gördünüz.” Filipus, “Ya Rab, bize Baba'yı göster, bu bize yeter” dedi. İsa, “Filipus” dedi, “Bunca zamandır sizinle birlikteyim. Beni daha tanımadın mı? Beni görmüş olan, Baba'yı görmüştür. Sen nasıl, ‘Bize Baba'yı göster’ diyorsun? Benim Baba'da, Baba'nın da bende olduğuna inanmıyor musun? Size söylediğim sözleri kendiliğimden söylemiyorum, ama bende yaşayan Baba kendi işlerini yapıyor. Bana iman edin; ben Baba'dayım, Baba da bendedir. Hiç değilse bu işlerden dolayı iman edin. Size doğrusunu söyleyeyim, benim yaptığım işleri, bana iman eden de yapacak; hatta daha büyüklerini yapacaktır. Çünkü ben Baba'ya gidiyorum. Baba Oğul'da yüceltilsin diye, benim adımla dilediğiniz her şeyi yapacağım. Benim adımla benden ne dilerseniz yapacağım.”

(YUHANNA 14:7‭-‬14)

Özetle, İsa, kendisinin sonsuzluktan beri var olduğunu, Baba ile mükemmel birlik içinde yaşadığını, Tanrı ile aynı öze ve güce sahip olduğunu ve Baba Tanrı tarafından gönderildiğini belirtmek için daha geniş bir tartışmanın parçası olarak Baba ile bir olduğunu ifade etti. Ne yazık ki, Yahudi din bilginleri tarafından ilahi olduğunu ifade etmesi gerekçesiyle reddedildi. İsa'nın Baba ile aynı öze sahip olduğu iddiası küfür değildi. Bu apaçık bir gerçekti...